İnsanız ve yanlışlar yaparız,çaresiz kalırız..Çare ararız,zora gireriz zaman zaman farkında olmadan kendimize zarar veririz.Çukura düşeriz,birilerinin gelip bizi o çukurdan çıkarmasını bekleriz ama kimse oralı olmaz.Nasıl düştüysen öyle çık der gibi bakarlar sadece..Susmayı tercih ediyorum artık avaz avaz susmayı..Konuşsamda duymuyor ki  zaten çoğunuz..Geçer diyorsunuz,nasip böyleymiş,bırak akışına zamana bırak..Farklı insanlardan hep aynı cümleleri duymaktan o kadar çok yoruldum ki inandırıcı gelmiyorsunuz artık..Inanmak icin kendime yeni masal kahramanları üretmeye çalışıyorum ama artık size inanmıyorum..Bu hayattaki en değerli şey insanın kendisidir derdim kendime,çevremdeki insanlara..Yalan söylemişim ve bu yalana en çok kendim inanmışım.Sevdiğim değer verdiğim insanlar bok çukurunun içindeyken hayattaki en değerli şey kendimin nasıl diyebilirim ? Elimi uzatıyorum belki diyorum,belki bu defa uzattığımda bu eli görür ve çıkmak için tutar elimi..Ama nafile ..Elimi tutmayı bırak elimi uzattığımı görmüyorlar bile ..Günler birbirini kovalarken bende o çukura düşüyorum ve bunu kimse farketmiyor,kimse hissetmiyor..Benimle ol demiyorum artık diyemem zaten .. Ama kurtar kendini özüne dön .. Sen bu değilsin,sen o kadar koca yürekli bir adamsın ki bunu ne  kendine ne bana ne de çevrendeki diğer insanlara yapma..Tut elimi çıkalım o çukurdan..Istersen sonra yine git ama kurtul ordan .. Gör artık elimi , duy artık sesimi ...

Geçtiğimiz günlerde aşk diye bir şey olmadığını bir kez daha anladım ve bu sefer bana bunu kanıtlayan bunu yaşatan asla yapmaz dediğim sen yaptın.Aşkı seninle tatmamıştım ama aşk olayını seninle olgunlaştırmıştım.Bilmiyorsun sanıyordum senin için yanıp tutuştuğumu görmediğini zannediyordum.Meğer her şeyin farkındaymışsında belli etmiyormuşsun.Aşk senin için sadece dokunmaktan mı ibaret gerçekten?Dokunmaktan ibaret olduğunu varsayarsak tek bedeninle kaç farklı bedende bulmaya çalıştın o aşkı ? Ah adam .. Gözlerimi kapattığım her saniye senin kendinden geçtiğin anlar bir film şeridi gibi geçiyor gözlerimin önünden ha birde o boynundaki iz hangi kevaşeye ait diye düşünüyorum.Insan uyumaktan ,gözlerini kapatmaktan korkar mı ?Ya da insan canının yanacağını bile bile sever mi ?Seviyormuş işte ..Ic çeke çeke,ölesiye,öldüresiye sevebiliyormuş.Iyisiyle kötüsüyle anı bırak derken diş izlerinden bahsetmemiştim ki ben..Insan sevdiği adamdan korkar mı ya ?Ben korktum hemde hayatımda ilk defa korktum.Sen benim için değerli birisin derdin,benden sana zarar gelmez derdin.En büyük zararı bırakıp gittin bana..Artık inanmıyorum kimseye,artık kimseye yaklaşamıyorum.Sen benimle git gel yaşarken bile ben başkasıyla olamadım sense her gün o yatakta başka kadınlara sarıldın,başka kadınları öptün,kokladın..Sen "öperken koklayan insanın,özlerken burnunun direği sızlar"sözünü çürüttün be adam..Artık görmeye bile taamülüm kalmadı seni,geçtiğimiz her sokak ya da seni görmek için geçtiğim her cadde haram artık bana..Her zaman son konuşmayı yapmaya gerek yokmuş, ağzımın içi sana söylemek isteyipte söyleyemediğim kelimelerle dolu ve bunları hiçbir zaman bilmeyeceksin,duymayacaksın,hissetmeyeceksin..Bazı şeylerin yarım kalması gerekiyormuş.Yarım kaldık be adam , gerçekten yarım kaldık..Kendine iyi bak olur mu ? Çünkü seni düşünen biri olmayacak artık ben olmayacağım..Hoşçakal  20 yılımın en güzel tecrübesi...

Şimdi bir daha nasıl seveceğim diye soruyorsunuz ya kendinize , ne zaman seversiniz bilemem ama elbet seveceksiniz.Kalbin ritmini değiştiren biri elbet çıkacak karşınıza.Korkularla,kendinizi geri çeke çeke seveceksiniz.Geçmiş önünüze çıkacak yine yıkılmaktan korkacaksınız ve sırf korktuğunuz için gerçekten seven insanları tanımadan geçmişe gömeceksiniz.Herkes şansı hakeder ve biz insanoğlu acı çektirenlere defalarca şans veririz ,filmin sonunu bildiğimiz halde defalarca izleriz peki bilmediğimiz filmi neden izlemeyiz?Neden insanlara ufacık şansı vermeyiz ? Ufacık şans bile büyük umuttur aslında. Sürekli aynı acıları yaşayacağız diye bir şey yoktur hayatta.Elbet yaşayacağımız acılar vardır üst üste..Düştüğümüz zaman kalkmasını bilmeliyiz ve bize o çukurda elini uzatan insanları görmemezlikten gelmemeliyiz.Insan tanımak kötü bir şey değildir korkma sadece kimsenin acısı olma ..

Giden midir terkeden yoksa kalan mı sorusuna genellikle giden cevabını alırız. Ama öyle değildir aslında.. Kalan gidene izin vermiştir bir nevi hayatına yeni birilerini almak için,hayatına onsuz devam edebilmek için.Bu kural hayatın dört bir yanında böyledir.Ailede,dostta,arkadaşta,sevgilide hepsinde..Gidenler hep düşünür,düşündükçe üzülür.Üzülme can parçam gitmek günah değil, asıl günah senin gitmene izin verenindir.Artık yapacak tek bir şey vardır;hayatına kaldığın yerden devam edebilmek..Evet zor çok zor,dayanmak güç. Sürekli  olduğumuz yerde sekersek kazandığımız hiçbir şey olmayacaktır bu hayatta..Bunların hepsi birer tecrübedir ve tecrübeler yaşadıkça oturur rayına..Aynı hataları yapmak üzere olduğunda bu tecrübeler önüne çıkacak senin.Belki düşmek üzere olduğun o uçurumdan kurtaracak seni.Ama şunuda belirtmeden geçemeyeceğim; tecrübelerinden pişman olma çünkü onlar senin geçmişin. Çünkü insanlar yaptıklarından değil yaşadıklarından pişman olurlar ..